FULL RIDE

BL!NDMAN [drums] speelt baanbrekend werk van springlevende componisten, onder wie drie stoere vrouwen. Alle vooroordelen over percussie (saai, eenzijdig, kil, vrijblijvend) worden daarbij met veel toewijding aan diggelen geslagen.

Vier drumstellen zetten in met zeven minuten niets dan hi-hats. Tegen een hectische zestiendenpuls verkent Julia Wolfe de haast symfonische rijkdom aan klankkleuren van het dubbele bekken. Geleidelijk laten de volledige drums zich meeslepen in een draaikolk van tegen elkaar in pompende ritmes. Heel subtiel haalt David Lang daarna valse zekerheden onderuit. Ongrijpbare variaties in timbre en ritme kluisteren de toehoorder aan zijn stoel. Cendo van zijn kant laat vloeiende riedels uitwaaieren in schril contrasterende percussieklanken. Geconfronteerd met een virtuoze elektronische tegenspeler, gaat de solist een helse dialoog aan. Maar het is Mayke Nas die de grenzen van slagwerk nog het meest verlegt.

Gebaseerd op een tekst van Peter Handke schrijven vier personen in strak ritme zelfverwijten met krijt op een schoolbord en vegen ze weer af. Het levert een beklijvende brok percussietheater op. Om het geheel af te sluiten zet Jasna Velickovic, met elektrische spoelen, duimpianos aan het zingen. De etherische klanken worden overweldigd door een ‘laatste lied’ van Richard Strauss en verglijden zo in een apocalyptische vloedgolf.
(tekst: Bart Bruggeman – met dank aan Handelsbeurs)