Teorema
De omstreden linkse intellectueel, schrijver en filmmaker Pier Paolo Pasolini maakte met Teorema (1968) één van de meest bevreemdende en verontrustende films uit de naoorlogse Italiaanse cinema. De film en de daarop gebaseerde roman bevatten enkele van zijn favoriete thema’s: de verstikkende burgerlijke moraal, het obscene en de bevrijdende werking van seksuele verlangens.
Het gezin van een rijke industrieel krijgt bezoek van een aantrekkelijke jongeman. De onbekende trekt bij hen in en knoopt met elk van de gezinsleden en de bediende Amelia een seksuele relatie aan. Hij maakt zich na korte tijd onmisbaar. Dan kondigt hij zijn vertrek aan en laat hij iedereen verward en hunkerend achter. Het gezin valt uiteen en Amelia keert terug naar haar geboortedorp. Alle zekerheden en houvast blijken voorgoed onderuit gehaald door de diepe verlangens die de onbekende bij ieder van hen heeft losgemaakt.
Ivo van Hove: regie
van Pier Paolo Pasolini
Eric Sleichim: muziek compositie en sounddesign
BL!NDMAN [strings]
Floris Uytterhoeven
Jennifer De Keersmaeker
Ine Kuypers
Joyce Kuipers
Willem Bruls: dramaturgie
Jan Versweyveld: scenografie en licht
An d’Huys: kostuumontwerp
Jacob Derwig, Chico Kenzari, Hadewych Minis, Chris Nietvelt, Frieda Pittoors, Eelco Smits: acteurs
Toneelgroep Amsterdam, Ruhrtriennale: productie
Programma
toneelmuziek:
E. Sleichim: Mass 4 turntables
L. Von Beethoven: op. 18 nr. 1 (fragment)
L. Von Beethoven: op.59 nr. 7 (fragment)
L. Von Beethoven: op. 132 (fragment)
A. Webern: Fünf Sätze für Streichquartet
E. Sleichim: Messe für der Wüste
Pers
‘Pasolini’s Teorema als sterk literair toneel’ – Wilfried Takken, NRC Handelsblad, 21 september 2009
‘Buitengewoon esthetisch’- Hein Janssen, Volkskrant, 21 september 2009
‘Während […] das BL!NDMAN-Quartett live Ausschnitte aus drei Beethoven-Quartette, und Anton Weberns flirrende Fünf Sätze für Streichquartett spielt, befreit der unbekannte Gast wie ein Dionysos in einer Entfesselung befreiender sexueller Kräfte jedes Familienmittglied von repressiven emotionalen Blockaden’ – Bernd Aulich, Recklinghäuser Zeitung, 21 september 2009
‘In een fascinerende wisseling van beheersing en expressie laten topacteurs als Jacob Derwig, Chris Nietvelt en Frieda Pittoors nauwkeurig zien hoe leeg het leven van de rijken kan zijn, en hoe wankel. Voortgejaagd door een indrukwekkend geluidsdecor van BL!NDMAN spelen ze het drama perfect uit, met steeds de lichte distantie waar Van Hove zo van houdt.’ – ED, 4 september 2009
‘Maar aan de andere kant wordt dit gemis aan zintuiglijkheid ruimhartig gecompenseerd door de muzikaliteit van deze voorstelling. De ‘compositie’ Eric Sleichim [sic] bestaat uit een soundscape van de woestijn, strijkkwartetten van Beethoven in het eerste deel van de voorstelling en delen uit Five Movements for String Quartet van Anton Webern uitmondend in een pijnlijke keten van sinusklanken die terecht door TA wordt omschreven als een ‘menselijke schreeuw vol hoop en wanhoop’. […] Die muzikale onderstoom heeft als prettige consequentie dat de acteurs zich gedragen voelen.’ – Erik Lint, Cultureel Persbureau, december 2009
Agenda
